قدمت نجوم به تاریخ بشر است . از همان روز که انسان دیده به جهان گشود از مشاهده کواکب آسمانی و اوضاع و حرکات آنها به شگفت آمد و سوالات زیادی برایش مطرح شد و کوشید تا به پاسخ سوالات خود دست یابد .
که این از آثار و نقوش به جای مانده در غارها و تکه سنگ های به دست آمده از زمان های قدیم مشهود است . کم کم متوجه شدند که حرکات ستارگان و طلوع و غروب آنها ارتباط زیادی بر وضع زمین و کشاورزی و زندگیشان داردند . مثلا مصریان طلوع ستاره شعرای یمانی را نشان از طغیان نیل میدانستند و طلوع ستارگان پروین را آغاز خرمن کردن . از این جهت به دانش نجوم روی آورده شد و زیجها و تقویم ها نگاشته شد .
البته پرداختن به دانش نجوم با انگیزه های مختلف انجام می شد ، بعضی برای پرستش ، بعضی برای طالع بینی و پیشگویی و برخی برای صرف علم و آگاهی . قدیمی ترین سند نجومی که شامل احکام نجوم است متعلق به دوره بابل کهن است . کهن ترین متن میخیکه وضع سیارات را بر منطقة البروج نشان می دهد متعلق به نیمه دوم قرن پنجم پیش از میلاد مسیح و متعلق به همین بابلی هاست . همچنین در سرزمین های دیگر مثل ایران و هندوستان و یونان نیز آثار بسیاری از علم نجوم به چشم می خورد . تا اینکه با شاهکار بطلمیوس منجم بزرگ مصری یونانی الاصل یعنی کتاب « المجسطی » روبرو میشویم .
در آنجا تنها علاقه نظری حکمفرماست و رصد ها و نظریه ها همراه با استدلال است. ادامه این راه در دوران اسلامی به شدت مورد توجه قرار می گیرد چراکه دین اسلام مسلمانان را به تحقیق و کشف پدیده های نجومی تشویق می کند . در این میان دانشمندان بزرگی نظیر ابوریحان بیرونی و خواجه نصیر الدین طوسی و دیگران تحول بزرگی را در علم نجوم بوجود می آوردند تا اینکه کم کم تمدن اسلامی روبه ضعف نهاد و مسلمانان گویا از طلب علم رویگردان شدند و با جنگ ها و حمله هایی که صورت گرفت کتب گرانبها و آثار علمی دانشمندان اسلامی اغلب یا از بین رفت و یا به کشور های اروپایی منتقل شد . امروزه با کشف بسیاری از قوانین فیزیکی و پیدایش ابر رایانه ها تحولات چشمگیری در دانش نجوم پدید آمده است و همچنان در مسیر خود به پیش می رود.
مشاهدات ناسا از تغییرات جوی در یک سیاره در بیرون از منظومه شمسی 